GOSPEL READING: 1:1–8
John the Baptist Prepares the Way
1 The beginning of the gospel of Jesus Christ, the Son of God. 2 As it is written in [a]the Prophets:
“Behold, I send My messenger before Your face, Who will prepare Your way before You.” 3 “The voice of one crying in the wilderness: ‘Prepare the way of the Lord; Make His paths straight.’ ”
4 John came baptizing in the wilderness and preaching a baptism of repentance [b]for the remission of sins. 5 Then all the land of Judea, and those from Jerusalem, went out to him and were all baptized by him in the Jordan River, confessing their sins.
6 Now John was clothed with camel’s hair and with a leather belt around his waist, and he ate locusts and wild honey. 7 And he preached, saying, “There comes One after me who is mightier than I, whose sandal strap I am not worthy to stoop down and loose. 8 I indeed baptized you with water, but He will baptize you with the Holy Spirit.”
***
ЕВАНГЕЛСКО ЧЕТИВО: Марко 1, 1-8
1. Јован го објавува доаѓањето на Исуса Христа.
1. Почеток од Евангелието на Исуса Христа, Син Божји, 2. како што е напишано кај пророците: „Еве, Јас го испраќам пред лицето Твое Мојот ангел, кој што ќе го приготви Твојот пат пред Тебе.” 3. Гласот на оној, што вика во пустината: пригответе го патот на Господа, израмнете ги патеките Негови. 4. Се јави Јован, крштавајќи во пустината, и проповедаше покајно крштавање за проштавање на гревовите. 5. И излегуваа при него од целата Јудејска страна и од Ерусалим, и сите се крштаваа од него во реката Јордан, исповедувајќи ги своите гревови. 6. А Јован носеше облека од камилски влакна и појас од кожа околу половината своја, и јадеше скакулци и див мед. 7. И проповедаше, велејќи: „По мене иде Посилниот од мене, на Кого не сум достоен да се наведнам и да Му ги одврзам ремењата од обувките Негови. 8. Јас ве крстив со вода, а Он ќе ве крсти со Дух Свети.”
Thoughts by St. Theophan the Recluse on the Gospel Reading for this Sunday
Before the Lord’s appearance to the people, before He began the work of Divine economy[2] of our salvation, Saint John the Forerunner was sent to prepare people for receiving Him. This preparation consisted in a call to repentance. Since then, repentance has become the path to the Lord and Savior, and the threshold to faith in Him. The Savior Himself began His preaching with the words: Repent ye, and believe the gospel (Mark 1:15). Repentance and faith lead a person who seeks salvation back and forth between these two states. Repentance weighs him down with the burden of his sins and frightens him with the impartial judgement of God’s righteousness. But faith comes along and shows him the Deliverer Who has taken away the sins of the world. He who repents cleaves to the Deliverer, and laying down the burden of his sins through confession, joyfully runs after Him along the path of His commandments. Faith in this manner is born of repentance and is founded on it. He who repents holds firmly onto faith according to his feeling of deliverance. Faith is alive through repentance. Without repentance faith would be like a sapling which is without an animating current—withered and not giving of life.
***
Поуки од Свети Теофан Затворник на Евангелието за оваа недела
Пред Господовото јавување на луѓето и пред почетокот на Неговото дело и божествена служба за нашето спасение, Свети Јован Претечата беше пратен да го подготви народот за Негов прием. Оваа подготовка се состоеше во повик за покајание. Оттогаш, покајанието стана пат до Господа и Спасителот и врата на верата во Него. Самиот Спасител ја почна Својата проповед со зборовите: „Покајте се и верувајте во Евангелието“ (Марко 1, 15). Покајанието и верата го водат човекот, што бара спасение, напред и назад меѓу овие две состојби. Покајанието го олеснува неговиот товар од гревовите и го потсетува на непоткупливиот суд на Божјата правда. Верата, пак, се јавува и му го покажува Искупителот, Кој ги зеде на Себе гревовите на светот. Тој што се покајува, се приклонува кон Искупителот, и ослободувајќи се од товарот на своите гревови преку исповед, радосно трча по Него по патот на Неговите заповеди. Верата на тој начин се раѓа од покајанието и се заснова на него. Оној што се покајува се држи цврсто на верата поради своето чувство дека е избавен. Верата е жива преку покајание. Без покајание верата би била како садница, без желба да расте – сува и безживотна.