ПРВА НЕДЕЛА ПО ПЕДЕСЕТНИЦА – НЕДЕЛА НА СИТЕ СВЕТИИ
GOSPEL READING: Matt. 10:32–33, 37–38; 19:27–30
32 “Therefore whoever confesses Me before men, him I will also confess before My Father who is in heaven. 33 But whoever denies Me before men, him I will also deny before My Father who is in heaven.
37 He who loves father or mother more than Me is not worthy of Me. And he who loves son or daughter more than Me is not worthy of Me. 38 And he who does not take his cross and follow after Me is not worthy of Me.
27 Then Peter answered and said to Him, “See, we have left all and followed You. Therefore what shall we have?”
28 So Jesus said to them, “Assuredly I say to you, that in the regeneration, when the Son of Man sits on the throne of His glory, you who have followed Me will also sit on twelve thrones, judging the twelve tribes of Israel. 29 And everyone who has left houses or brothers or sisters or father or mother [a]or wife or children or [b]lands, for My name’s sake, shall receive a hundredfold, and inherit eternal life. 30 But many who are first will be last, and the last first.
***
ЕВАНГЕЛСКО ЧЕТИВО: Матеј 10, 32-33, 37-38; 19, 27-30
32. И така, секој што ќе Ме признае Мене пред луѓето, ќе го признаам и Јас него пред Мојот Отец небесен. 33. А кој ќе се одрече од Мене пред луѓето, и Јас ќе се одречам од него пред Мојот Отец небесен. 37. Кој милува татко или мајка повеќе од Мене, не е достоен за Мене; и кој милува син или ќерка повеќе од Мене, не е достоен за Мене; 38. и кој не го земе крстот свој и не оди по Мене, не е достоен за Мене. 27. Тогаш Петар одговори и Му рече: „Ете, ние оставивме сè и по Тебе одиме: што ќе стане, пак, со нас?” 28. А Исус им рече: „Вистина, ви велам, дека вие што врвите по Мене, при повторното раѓање, кога Синот Човечки ќе седне на престолот на славата Своја ќе седнете и вие дванаесетте Израилеви колена; 29. и секој што остави куќа, или брат, или сестра, или татко, или мајка, или жена, или деца, или ниви, заради Моето име ќе наследи стопати повеќе и ќе добие живот вечен. 30. И мнозина први ќе бидат последни, а последните први.”
***
Thoughts by St. Theophan the Recluse on the Sunday of Аll Saints
The Holy Church commemorates Saints every day. But because there have been God-pleasers who struggled in obscurity and were not revealed to the Holy Church, the Church has set a day on which we praise all those who have pleased God throughout the ages, that they all might be glorified by the Church. The Church instituted this commemoration immediately after the descent of the Holy Spirit, because all saints have been made and are being made saints by the grace of the Holy Spirit. The grace of the Holy Spirit brings repentance and the forgiveness of sins; it leads one into battle with the passions and lusts and crowns this labor with purity and passionlessness. And thus a new creature appears, fit for a new heaven and new earth. Let us be zealous to follow the saints of God. Today’s Gospel reading teaches us how to do this: it demands fearless confession of faith in the Lord, particular love toward Him, raising the cross of self-denial, and heartfelt renunciation of everything. Let us place a beginning according to these instructions.
***
Мисли од Свети Теофан Затворник за Првата недела по Педесетница – Недела на Сите светии
Светата Црква си спомнува за своите светии секој ден. Но, бидејќи имаше Богоугодници, кои не излегоја од својата анонимност и не и` се открија на Светата Црква, таа им посвети ден, на кој ги славиме сите оние што Му угодија на Бога низ вековите, та и тие да бидат прославени од Црквата. Црквата го воспостави нивното спомнување веднаш по слегувањето на Светот Дух, зашто сите тие станаа светии, a се станува свет со благодатта на Светиот Дух. Благодатта на Светиот Дух донесува покајание и простување на гревовите; таа секого го води во борба со страстите и похотите и го крунисува овој труд со чистота и безстратие. И така, се појавува ново создание, подготвено за ново небо и нова земја. Да бидеме ревносни и да ги последуваме Божјите светии. Денешното Свето Евангелие нè учи – како да го постигнеме тоа; тоа од нас бара без страв да ја исповедаме верата во Господа, посебно – да Го љубиме Бога, да го понесеме крстот на самоодрекување и сесрдно одрекување од сè. Ајде да си поставиме почеток - според овие упатства.
Помакедончил, протоереј-ставрофор Бранко Постоловски